Otto von Knobelsdorff

Otto von Knobelsdorff
	generał wojsk pancernych
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1886 ; Berlin
Data i miejsce śmierci	21 października 1966 ; Hannover
	Przebieg służby
Lata służby	1905–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Reichswehra; Wehrmacht
Stanowiska	dowódca 1 Armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
	Odznaczenia

Otto von Knobelsdorff (ur. 31 marca 1886 w Berlinie, zm. 21 października 1966 w Hannoverze) – niemiecki wojskowy, generał wojsk pancernych Wehrmachtu.

Życiorys

Pochodził ze starego pruskiego rodu szlacheckiego. Ukończył szkołę kadetów w Bensbergu (obecnie dzielnica Bergisch Gladbach), a następnie pruską wyższą szkołę kadetów w Gross-Lichterfeld (obecnie część Berlina).

W 1905 roku wstąpił jako kandydat na oficera do 94 pułku piechoty, gdzie w 1908 roku został oficerem, w pułku tym służył do I wojny światowej. Jeszcze przed wybuchem wojny w styczniu 1914 roku został adiutantem 94 pułku piechoty.

Po wybuchu wojny wraz z pułkiem udał się na front i przez całą wojnę był na froncie wraz z pułkiem.

Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku i służył w Reichswehrze, w tym czasie był dowódcą artylerii w Berlinie. Po utworzeniu Wehrmachtu nadal pozostał w wojsku i 15 października 1935 roku został dowódcą 102 pułku piechoty.

W chwili wybuchu II wojny światowej był członkiem sztabu XXIII Korpusu Armijnego, który stacjonował na zachodzie Niemiec, zajmując stanowiska obronne na granicy z Francją. W dniu 1 lutego 1940 roku został dowódcą 19 Dywizji Piechoty i na jej czele wziął udział w kampanii francuskiej. 1 listopada 1940 roku 19 Dywizja Piechoty została przekształcona w 19 Dywizję Pancerną. Na czele tej dywizji wziął udział w ataku na ZSRR. Dowodził nią do dnia 6 stycznia 1942 roku, gdy z powodu ciężkiej choroby trafił do szpitala.

Po wyzdrowieniu 1 maja 1942 roku został dowódcą X Korpusu Armijnego, a 1 czerwca 1942 roku został dowódcą II Korpusu Armijnego, którym dowodził 10 października 1942 roku, po czym został dowódcą XXIV Korpusu Pancernego. 1 grudnia 1942 roku został dowódcą XXXXVIII Korpusu Pancernego. 9 października 1943 roku poważnie zachorował i trafił do szpitala. Po wyzdrowieniu przeniesiony został do rezerwy OKH. 1 lutego 1944 roku został dowódcą XXXX Korpusu Pancernego, który początkowo walczył na froncie wschodnim, a potem został przeniesiony na front zachodni.

6 września 1944 roku został dowódcą 1 Armii, walczącej na froncie zachodnim, dowodził nią do 30 listopada 1944 roku. Wtedy ponownie został przeniesiony do rezerwy OKH. Nie otrzymał więcej żadnego przydziału. 9 kwietnia 1945 roku dostał się do niewoli amerykańskiej, w której przebywał do 21 grudnia 1947 roku.

Awanse

Armia Cesarstwa Niemieckiego

kandydat na oficera (Fahnenjunker) (1905)
podporucznik (Leutnant) (18.08.1908)
porucznik (Oberleutnant) (18.08.1914)
kapitan (Hauptmann) (22.03.1916)

Reichswehra

major (Major) (01.02.1929)
podpułkownik (Oberstleutnant) (01.06.1933)

Wehrmacht

pułkownik (Oberst) (01.06.1935)
generał major (Generalmajor) (01.01.1939)
generał porucznik (Generalleutnant) (01.12.1940)
generał wojsk pancernych (General der Panzertruppe) (01.08.1942)

Odznaczenia

Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu i Mieczami (21.09.1944)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (12.11.1943)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (17.09.1941)
Krzyż Żelazny kl. I
Złoty Krzyż Niemiecki (16.02.1943)
Okucia do Krzyża Żelaznego kl. I
Krzyż Żelazny kl. II (1914)
Okucia do Krzyża Żelaznego kl. II
Krzyż Kawalerski kl. II z Mieczami Orderu Sokoła Białego
Krzyż Zasługi Wojskowej kl. III z mieczami (Austro-Węgry)
Krzyż Kawalerski kl. II z mieczami Orderu Ernestyńskiego
Krzyż Wojenny Wilhelma-Ernesta (Wielkie Księstwo Saksonii-Weimar-Eisenach)
Krzyż Wojenny (Księstwo Lippe)

Bibliografia

Константин Залесский: Железный крест. Самая известная военная награда Второй мировой войны. Moskwa: Эксмо, 2007. ISBN 978-5-903339-37-2. (ros.).
Knobelsdorff, Otto von. Lexikon-der-Wehrmacht. [dostęp 2019-09-07]. (niem.).